اولا سلام این مطلب رو در جواب یه وبلاگ نویس امّل می نویسم(البته جسارت نشه چون خودش این اسمو  انتخاب کرده و من هم  قصد احترام به عقیده هاشو  دارم به این نام خطابش می کنم ) که خواسته بود  از بچه مذهبی ها در موردش نظر  بدن من  هم  دیدم  مناسبه که در مورد این مسئله با شما هم درد دل کنم .واما  حالا موضوعش چی بود که تونسته منو دست به قلم (البته صفحه کلید)کنه؟!

ایشون بحثش سره اینه که ما بچه مذهبیا  نه تونستیم اون طرفمونو (آخرت)تأمین کنیم ونه تو این دنیا حالی به حولی کنیم وکیفشو ببریم حالا کلاه شما قاضی به نظر شما راست می گه وحق باشه یانه؟حالا نظر من اینه که می گم و اگه شما نظر دیگه ای داشتید خوشحال میشیم که نظرتونو بشنویم.

واما اصل مطلب :دراینکه که امثال من وایشون خسرالدنیا والاخره ایم شکی نکن چون که به قول خودتشون  نهحال دنیارو که کردیم و نه فکری به حال اخر تمون.چون اونایی که دم از عشق حسین می زنند باید کربلایی تکرار بشه تا مشخص بشه چند مرده حلاجن  و  کی دینش  بازیچه دهانش نیست و امادرمورد اون به اصطلاح عباداتمون که بهتره بهش بگیم تظاهر به عبادت نه عبادت ! باید خدمتون بگم  که اگه یه جو عقل توبالا خونه داشتیم ویه ماشین حساب می گذاشتیم جلومون ویه دو دوتا می کردیم و اسه تجارت هم که شده ( حالا عبادت احرار پیش کش ) یه خرده  حداقل به ظاهراون به اصطلاح عبادته  می رسیدیم که  مشتریش به خاطر ظاهرش هم که شده رومونو زمین نندازه.

و اما در مورد کسانی که به نظر ایشون  حال دنیا رو کردن که فکر نکن اونجا هم خبریه  اخه  اونا دیگه  از  لحاظ بدبختی بد جوری گوی سبقتو  از ما ربودن چون اونایی که  به اصطلاح حال دنیا روبردندکه البته بدون چیزی  جز بدبختی نیست!ا لبته می تونید بگید که چون دستت به گوشت نمی رسه می گی بو میده .  اما  انصافا یه لذت نام ببرید که بعدش کلی مشکل سر ادمی اعم از روحی روانی  جسمی   اجتماعی  نریزه خب حالا خودتون قاضی این هم شد حال کردن که تو حین حال کردن ادم تو فکر اینه  که اولا تا چند لحظه دیگه خبری ازش نیست بعد هم کلی مشکلات به همراشه .....حالا اگه باور نمی کنی امتحان کن!(صبر کن کجا رفتی حالا نرو خودتو بدبخت کنی بعد بگی تو گفتی)بهتره بری از اونایی که تجربه شو دارن بپرسی تا بفهمی که طبل تو خالیه وهیچ خبری نیست. حالا اگه می خواید ازفرمایشات جناب آقای محترم یه امّل مدرنیسم نشده سر در بیارید اینجا کلیک کنید

نوشته شده توسط : حق جو

نظرات دیگران [ نظر]